काठमाडौँ– काठमाडौँको तीनकुनेमा शुक्रबार राजावादी आन्दोलनका क्रममा पत्रकार (एभिन्युज टेलिभिजनका क्यामरापर्सन) सुरेश रजकको आगो लगाएर हत्या गरिएको घट्नापछि उनकै एकजना पूर्वसहकर्मी चर्चामा छिन।

आगलागीमा जलेर निधन हुनुअघि रजक रहेको कोठाको नजिकैबाट झर्दै गरेकी र भवनबाट वाहिर निस्किएपछि फेसवुक लाईभमा विलौना गर्दै उद्धारको याचना गरेकी तीनै युवतीलाई कतिपयले शंकाको नजरले नियालिरहेका छन्। उनी कोही नभएर रजककै पूर्वसहकर्मी एनी (अनिता) कुँवर हुन।

सञ्चारकर्मीका रूपमा एनीले एभिन्युज टेलिभिजनमा खबरभित्रको खबर कार्यक्रमको समाचारवाचिका र न्युज २४ मा कल २४ कार्यक्रम सञ्चालन गरेकी थिइन्। भवनमा आगो लाग्दै गर्दा उनीसहित २ जना रजक भएको कोठा नजिकैको भ¥याङबाट तल झर्दै गरेको भीडीओ सामाजिक सञ्जालमा भाईरल छ।

भीडीओमा उनको पछाडि रहेका पुरुषले स्कार्फले मुख ढाकेका छन्। उनको पहिचान भएको छैन। जसका कारण घटनाप्रति शंका उब्जिएको छ। अर्कोतर्फ पछिल्लो समय उनी धार्मिक र राजावादी अभियानमा सक्रिय रहेको बताइन्छ। पूर्वयुवराज पारश साहसँग नजिक रहेकोचर्चा र उनीसँगका फोटोका कारण पनि उनीप्रति शंका वढेको देखिएको छ।

तर, वास्तविक्ता भने अहिलेसम्म खुलेको छैन। हाल, यो घटनाको अनुसन्धान भइरहेको छ र एनी कुँवरसँग सम्बन्धित विभिन्न प्रतिक्रियाहरू सामाजिक सञ्जालमा निस्किरहेको छ। एनी कुनै समय नेपाली फिल्मकी अभिनेत्री पनि हुन।

एघार बर्ष अघि ऋषि न्यौपानेको निर्देशनमा बनेको फिल्म ब्रह्मा बाट रजतपट यात्रा सुरु गरेकी एनीले पछिल्लो पटक ३ भदौ ०७९ मा प्रदर्शनमा आएको फिल्म ‘माइकल अधिकारी’मा डाक्टरको भूमिका निभाएकी थिइन्। उनी ब्रह्माबाट एनएफडीसि अवार्डमा उत्कृष्ट नव अभिनेत्रीको विधामा मनोनित समेत भएकी थिईन। केही म्यूजिक भिडियो विज्ञापन र चार वटा फिल्ममा अभिनय गरेकी एनी, मिस राजधानी २०१२ को विजेता पनि हुन।

सामाजिक सञ्जालमा शंकाको रुपमा हेरिए पनि एनीले भने घटनापछि आफूले आगो निभाउन सक्दो प्रयास गरेको र सुरक्षा निकायलाई खबर गरेको बताएकी छिन्। फेसबुक लाइभ गर्दै आगलागी नियन्त्रणका लागि गुहार गरेको बताएकी छिन्। प्रशासन र दमकललाई खबर गरिसक्दा पनि कोही समयमा आउन नसकेको र अन्ततः आफू नै कोही छ कि भनेर ज्यान जोखिममा राखेर आगो निभाउन गएको बताएकी छिन्।

उनले भवनमा प्रहरीले भए÷नभएको थाहा नपाएको तर पत्रकार, अभियन्ता र केही अन्य व्यक्तिहरू कोही रिपोर्टिङ, कोही सामान उठाउन खोज्दै गरेको देखिएको बताइन्। आगो निभाउने क्रममा उनलाई पनि धुवाँ र ग्यासले असर गरेको र केही पत्रकारले सहयोग गर्नुको सट्टा भिडियो खिच्नमै ध्यान दिएको गुनासो उनको छ।

उनले आगो निभाएपछि केही समय राहत महसुस गरेको तर माथिल्लो तलाबाट आगो तीव्र रूपमा फैलिएपछि परिस्थिति नियन्त्रण बाहिर गएको बताइन्। भागदौडकै क्रममा उनलाई अन्य पत्रकारहरूले धकेलेर बाहिर ल्याएको र त्यसपछि मात्र सहकर्मी सुरेश रजक त्यहीँ थुनिएको थाहा पाएको बताइन्।

यस्तो छ एनीको पोष्ट
प्रशासन सबैलाई फोन गरेँ, दमकललाई फोन गरेँ हारगुहार गरे केहीबेर लाईभ गरेँ फेसबुकबाट पनि । कोही नअएपछि कोही छ भने सके आफै जान्छु भनेर म आफै पत्रकार भए पनि कसैको ज्यान बचाउँ, भवन जल्दैछ त्यो हेरेर बस्न सकिनँ । यसो हेर्छु, मेरो पनि आँखा पिरो भएकोले केही देखेको थिइनँ ।

गेटमा ताल्चा थियो, म बाहिरबाट भिडियो खिच्दै गुहार गर्दै थिएँ, सबै एक–आपसको भिडन्तमा छन् । मेरो गुहार कसैले सुन्ने अवस्था थिएन । आफ्नै ज्यान जोखिममा राखेर गएँ । मसँगै अन्य, आगो लाग्यो, त्यो घरमा प्रहरी छ्न् कि कोई मान्छे छ, आगो निभाउन पर्यो, तर कोही कसैले सुन्ने वातावरण थिएन । आफुलाई नै भुलेर रिपोर्टिङ गर्दै जाँदा बलेको आगो देखेर मैले एक जना भाईलाई तानेर लिएर गएँ भने भाई अलि माथिसम्म मात्र भए पनि जाउँ। अलिअलि आगो निभाउँ, कोही छ भने जल्छ भनेँ । नाई नाई भन्दै थिए, ती भाईलाई आउन आउ भाइ उभिबकभ भन्दै तान्दै आगो निभाउन कोसिस गराएँ । बिचरा ती भाइ को हुन्, टियर ग्यासले घाईते थिए जस्तो लाग्यो । तर पनि ती भाईको हातको बोटलको पानी, लिएर आगो निभाउन आएँ, मैले उभिबकभ हातको बोतलको पानीले भए पनि त्यो कम्प्युटर बल्दै छ, निभाईदेउ भन्दै कराएँ । ती भाइले आगो माथिबट खस्दै छ भागौं हामी जल्छौं भन्यो । साईडमा जार रहेछ त्यो जारको पानी र हातको बोटलको पानीले न भ्याएर जारको पानी अलिकति साईडमा थियो । त्यसैले भए पनि निभाउने कोसिस गरेउँ ।

कम्पुटरमा लागेको आगो निभेपछि निभ्यो भनेर म ढुक्क भएर आएँ । तर के थाहा, माथिलो तल्लाबाट आगो दन्किसकेको रहेछ । एकछिनपछि भागौं भन्ने आवाज आयो । तेत्रो आगो माथिल्लो तल्ला साइड साइडबाट दन्किसकेको रहेछ । मैले कोही छ भनेर चिच्याएँ कसैको आवाज सुनिने अवस्था पनि थिएन । माथिबाट खस्दै गरेको आगोको झिल्का भेट्ला झै गरेपछि पत्रकार सबै जो जो थिए कोही कोही आगो नलागेकोमा छामछुम गर्दै थिए । हेर्दा चोरजस्तो पनि लाग्यो ।

आगो निभाउने भाइ बिचरा जो भएपनि धन्यवाद दिदी पानी यता अब कतै छैन, माथिल्लो तल्लाबाट आगो आयो भागौं, ग्यास आँखा मुख पोलेर गारो भो भन्दै चिच्याए,तर के थाहा म त्यही भवनमा लागेको आगो निभाईदेउ भनेर हारगुहार गर्दागर्दै मेरो सहकर्मी पत्रकार सुरेश रजक त्यहीँ थिए भनेर म पत्रकारीता भन्दा पनि आगो निभाउनेतिर ध्यान थियो । अन्य पत्रकारहरु कोही छ रहेछ भवनमा थाहा हुँदा हुँदा पनि ज्यान बचाउनतर्फ नलागेर भिडियो खिची बस्दै थिए,कोही दराजहरुमा सामान झिक्ने गर्दै थिए । मलाई लाग्यो यहाँ त अभियान्ताको नाममा चोर पो रहेछन् । यिनीहरुले मलाई नै मार्लान् ।

म स्तब्ध छु केही भन्न सक्ने अवस्था छैन कोही छ भन्दा चाहे पत्रकार,कर्मचारी,प्रहरी जो भएपनी मैले कोही छ भन्दा म माथिबाट बर्सेको आगोले म पनि जाने रहेछु हिजो अहिले सम्झदा त्यही अनुभुति भयो । जे होस म आफ्नै ज्यान जोखिममा राखेर भए पनि बचाउछु भनेर गएको थिएँ । कम्पुटरको आगो निभाउन सफल भएपछी मैले लामो सास फेरेँ तर अर्को पट्टिबाट आगोले सबै भेटिसकेको जस्तो लाग्यो । आगोले निसासेपछी अन्य पत्रकार सबै मलाई धकेल्दै भागेपछि खोक्दै धुवाले तल आएँ।

तर मेरो सहकर्मी पत्रकार साथी त्यही भवनमा जलेछन् म स्तब्ध छु।